Freek van Beetz deelt op 4 mei 2024 zijn gedachten bij de Nationale Dodenherdenking.
In de loop der jaren is de betekenis van de Dodenherdenking op 4 mei veranderd. Ging het eerst om het herdenken van gevallen verzetsstrijders en militairen, later verschoof het accent naar de Joodse slachtoffers van de Shoa. Maar nu zijn we in een krankzinnige heksenketel beland waarin de Holocaust wordt weggedrukt en aandacht wordt geëist voor moslims en Gaza. Het antisemitisme is in alle hevigheid teruggekeerd. Ik heb het verder wel gehad met de ‘officiële’ herdenking. (…)
Uit mijn jeugd herinner ik me vooral de tv-beelden van de ingetogen dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte. Die stond in het teken van gevallen verzetsstrijders en militairen. De Nationale Dodenherdenking op De Dam is pas vanaf de jaren zestig in betekenis gegroeid. Pas vanaf die tijd werden ook de Joodse slachtoffers en de in voormalig Nederlands-Indië omgekomen Nederlanders herdacht. (…)
De kring van slachtoffers werd in de jaren daarna steeds verder uitgebreid. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat de betekenis van de moord op die meer dan 100.000 joodse Nederlanders, die, onder het oog van hun buren en andere omwonenden, door Nederlandse politieagenten wreed uit hun huizen werden gehaald en met wagons van Nederlandse trambedrijven en spoorwegen naar de vernietigingskampen werden afgevoerd, moest worden weggedrukt. Dat gevoel is de laatste tijd, zeker sinds de pogrom van Hamas op 7 oktober 2023, alleen maar versterkt. (…)
