Politici moeten gewoon hun werk doen, vindt Ilja Leonard Pfeijffer. Hij illustreert dat in HP/DeTijd met ‘een willekeurig voorbeeld’: het coronabeleid anno 2022. Simpel toch?
Pfeijffer noemt het een gevaarlijke misvatting te denken dat het democratisch zou zijn het volk te laten beslissen:
Het idee van een indirecte, representatieve democratie als de onze is dat het volk met enige regelmaat de gelegenheid krijgt om richting aan te geven door bepaalde standpunten te laten vertegenwoordigen in het parlement, en dat specialisten en beroepspolitici vervolgens het beleid vormgeven waarmee stappen kunnen worden gezet in de door de kiezers aangegeven richting. Tijdens het uitwerken van de technische details van het beleid moeten die beroepspolitici de kiezers niet opnieuw gaan lastigvallen om hun mening. U en ik hebben als kiezers wel iets beters te doen dan ons te verdiepen in de details van het beleid, we hebben ons eigen werk te doen en een leven te leven, we hebben daar helemaal geen tijd voor en dat is precies de reden waarom we dat klusje hadden gedelegeerd aan politici. Die moeten hun werk niet op ons afschuiven.
Laten we een willekeurig voorbeeld nemen. Ik wil het niet opnieuw over het virus hebben, maar het coronabeleid vormt een heldere illustratie van het principe waarover we het hebben. We hebben als kiezers bij de jongste verkiezingen in overgrote meerderheid besloten dat we willen dat de pandemie onder controle wordt gehouden en wordt ingedamd, want de enige partij die dat niet wilde, heeft maar een paar procent van de stemmen behaald. Dit beleid dient dus vervolgens door de minister te worden uitgevoerd.
Ilja Leonard Pfeijffer, Het domme en kortzichtige coronabeleid van Ernst Kuipers, in: HP/De Tijd 20 juli 2022
