Ruim vijfhonderd jaar na de breuk tussen de Rooms-Katholieke Kerk en de kerken van de Reformatie brengen protestanten en katholieken een unieke verklaring uit. Website Cvandaag schrijft erover.
Volgens de initiatiefnemers van het Platform Rome-Reformatie is de tijd rijp voor zichtbare eenwording. “Katholieken en protestanten belijden dezelfde Heer. Dan is het ongepast om gescheiden op te trekken”, vertelt de aan de PKN verbonden emerituspredikant als woordvoerder van het Platform Rome-Reformatie. Een paar vragen en antwoorden op website Cvandaag:
In de verklaring spreken jullie het verlangen uit naar het herstel van de ene katholieke en apostolische kerk. Waar komt jullie verlangen naar zichtbare eenheid tussen de kerk van Rome en de kerken van de Reformatie vandaan?
“(…) In de vorige eeuw zijn de ogen voor elkaar geopend en ik geloof dat dit het werk van de Heilige Geest is geweest. Dit ging gepaard met een groeiend besef dat we het ten diepste niet kunnen maken om achter onze kerkmuren gescheiden op te trekken. Deze verklaring komt voort uit ontwikkelingen die al decennialang gaande zijn.”
Wat zegt deze verklaring over de breuk tussen Rome en de kerk van de Reformatie, ruim vijfhonderd jaar geleden?
“Die breuk heeft niemand gewild. Maarten Luther dacht toentertijd niet: ‘Ik ga maar eens een eigen kerk beginnen.’ De aanzet tot hervormingen binnen de kerk leidden onverhoopt tot een breuk, en die had betrekking op een wezenlijk vraag: hoe krijg ik een genadig God? Sindsdien gaat God een weg door de Rooms-Katholieke Kerk én een weg door de kerken van de Reformatie. Inmiddels zijn we vijfhonderd jaar verder en staat de zaak er anders voor.”
‘Wij geloven dat de schatten die God de kerk in de afgelopen 500 jaar heeft gegeven thuishoren in de kerk die verbonden is met de oorsprong, de kerk van de apostelen, waarvan Christus de hoeksteen is’, op welke schatten wordt hier gedoeld?
“In de afgelopen vijfhonderd jaar hebben we in zekere zin geprofiteerd van elkaars schatten. Er zijn gestalten en uitingen van geloof geweest die veel betekenis hebben gehad, ook buiten elkaars kerkmuren. Zo heb ik persoonlijk als protestantse theoloog veel geleerd van de werken van de katholiek Blaise Pascal (1623-1662). Voorbeelden van protestantse schatten zijn een diepe liefde voor de Bijbel en het belang van persoonlijk Bijbellezen. En denk ook aan diepe tonen die in de gereformeerde belijdenissen klinken, over de omgang met God. Die bevindelijke kant van het geloof is op een bijzondere manier tot ontwikkeling gekomen. Die schat mogen we christenen uit andere tradities niet onthouden.”
Het doel van jullie platform is, op basis van de verklaring, verder te werken aan het doel van de eenwording van de kerk. Wat wordt er met die eenwording bedoeld en hoe willen jullie dit bereiken?
“Een zichtbare eenwording, waarbinnen ruimte is voor verscheidenheid. Dat gaat dieper dan alleen met elkaar koffie drinken en elkaar de hand schudden. We horen onder één dak; dat is wat deze verklaring wil communiceren. (…) Deze verklaring is een uiting van een verlangen. (…) We hebben geen strategische agenda. We hopen dat er, geleid door de Geest, een beweging van een verenigde kerk ontstaat.”