In het bisdom Roermond hoeft niet meer in iedere kerk iedere week een mis te worden gehouden.
‘Schept moed, ik heb de wereld overwonnen’ staat boven een kolossale afbeelding van een herrezen Christus op het altaargewelf van de Sint-Martinuskerk in Geulle aan de Maas. Daaronder preekt kapelaan Andreas Schmidt over een passage in het evangelie van Lucas, waarin Jezus zegt dat voor zijn volgelingen de liefde voor hem boven alles moet gaan.
Al minstens duizend jaar staat op deze plek in het Limburgse dorp een kerk. Twee nonnen en achttien parochianen zijn zondag naar de hoogmis in het dorp gekomen. Slechts een van hen oogt jonger dan zeventig. Kerkganger Frans Webers heeft in zijn jonge jaren andere tijden meegemaakt. Het zat vol tijdens de missen; Geulle aan de Maas had een eigen pastoor en twee kapelaans.
Nu woont de pastoor in Borgharen, twee dorpen verderop in het Maasdal, en de kapelaans (de Duitser Schmidt en een Chileen) minstens even ver weg in Ulestraten op het Heuvellandplateau. Samen bedienen ze zes parochies.
Webers denkt te weten waar het heengaat: ‘De Rooms-Katholieke Kerk gaat weer ondergronds met huiskamerbijeenkomsten, net als in het begin. Alleen in grote plaatsen met kathedralen en basilieken zal nog worden gekerkt.’
